දුක හිතුන දා

මට අඩන්නට හිතුනා
අැස් දෙකම රතු පැහැ වෙන තුරා
එ් කදුලු දහරෙ දියවෙලා
මගෙ දුක පහ වෙන තුරා
මට අඩන්නට හිතුනා.....

කදුලු සමුදුර ඔබ නිසා
කවදා සිදේදැයි නෑ අසා
දුර ගිහින් නොගිහින් බැරි නිසා
මට අඩන්නට හිතුනා......

සිත තාම ඉන්නෙ ඔබ පතා
වදනතින් ඔබගෙ තතු අසා
හිත හදා ගන්නට බැරි නිසා
මට අඩන්නට හිතුනා.......

හිත නැවතුන තැන්

ෙම් වාගෙ පොඩි දේවල් වලින් හිත කොයිතරම් නිවෙනවද

සද සාවි

'සද සාවිෙය් ෙවණ තත් වයා

රිදුනාද නුෙඔ අැගිලි තුඩු

එනමුදු නුඔට ෙනාදැනුනිද

නුෙඔ ෙවණ තත සුවපත් කළ අයුරු

මා සිත

දිරිය ගනු මැන නුඔ සිතට

යා හැකි දුර ෙබාෙහාමය නුඔ තතට

හැම ෙමාෙහාතකම හිදිමි මම

ස්වරය විද අස්වසන්නට නුඔව'

අපි ෙදන්නා

මම හුගක් සරල ෙවන්න කැමති නැ මට තියනවා තව කෙෙනක් එක්ක ෙලාකු බැදිමක් අාත්මිය හමුවිමක ්අවසානය වුෙන් අපි ෙදන්න එකතු වුණ එක ලස්සනම ලස්සන මතකයන් තියනවා මට දැෙනන විදියට එයා හරිම සුන්දරයි එයත් එක්ක ෙගෙවන හැම ෙමාෙහාතක්ම" සුන්දර මතකයක්"

මම කවුද? ෙමාකද කරන්ෙන?

මම කවුද කියලා මමත් තාම ෙහායනවා ෙමාකද මමම තවම දන්නැ මම කවුද කින්ද මන්ද කියලා මට නමක් දිලා තියනවා හැබැයි නමට වඩා වැදගත් ෙවන්ෙන මම ෙකාෙහාම ෙකෙනක්ද කියන එකයි හරිම සරළව කියනවනම් මම ලියන්න කියන්න හරි උණක් තියන කැම්පස් ළමෙයක්

මං නැතිදා

මැයි මාර මල් පිපි මග ෙදපස හැඩ ෙවන්න

කදු හිසට හිස තියන් ඉර ෙදෙනත් පියවන්න

හිමි ෙනාවන ෙදෙනත් ළග ඉඩ නැතත් නවතින්න

අවසරයි දුකම ෙගන ඉතින් මට නික්ෙමන්න